اخلاق/ اخلاق در خانه/جلد اول/ جلسه سيزدهم/فصل پنجم


امروز روز عيد است. عيد بزرگي هم هست. ولادت با سعادت امام مجتبي سلام الله عليه است. اين عيد برزگ را از طرف خودم و از طرف شما عزيزان به ساحت مقدس حضرت زهرا سلام الله عليها تبريك مي‌گويم و اميدوارم آن حضرت امروز نظر لطفي به جلسۀ ما بكنند و با حاجت مستجاب شده از اين جلسه بيرون برويم. به همين مناسبت قبل از ادامۀ بحث روايتي از امام حسن مي‌خوانم كه اميدوارم آن هم سرمشق زندگي ما باشد.

مردي خدمت امام مجتبي رفت و از او خواست كه حاجت او را برآورد امام «علیه السلام»  همراه او بيرون رفتند در راه به امام حسين «علیه السلام» برخوردند امام مجتبي به اين مرد فرمودند چرا به برادرم رجوع نكردي. گفت ديدم ايشان در مسجد معتكف هستند. امام حسن «علیه السلام» جمله‌اي فرمودند كه اين را همۀ ما بايد سرمشق كنيم. فرمودند:

«اما انه لو اعانك كان خيراً له من اعتكافه شهراً»[1]

يعني اگر به او رجوع مي‌كردي و او حاجت تو را برآورده مي‌كرد برايش از يك‌ماه اعتكاف در مسجد بيشتر ثواب داشت.

اگر كسي بتواند دل مسلماني را خوش كند ثوابش بيشتر از يك‌ماه اعتكاف است يعني يك‌ماه برود توي مسجد، روزها عبادت كند و روزه بگيرد و شب‌ها زنده‌ باشد و عبادات كند.

بنا براين تقاضا درام از همۀ شما تا مي‌توانيد به خلق خدا كمك كنيد. امام دوم امام حسن «علیه السلام» دلش مي‌خواست كه ما خدمتگذار خلق باشيم. اين آقا خشنود است از خانمي كه خدمت كند به شوهرش و از آن شوهري كه خدمت كند به خانمش. و اما دنبالۀ بحث:

 

پي نوشت ها:

 

[1]. بحار ج 74 ص335.